STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова агульшчына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
агу́льшчына мн. агу́льшчыны |
| Родны каго? чаго? |
агу́льшчыны мн. агу́льшчын |
| Давальны каму? чаму? |
агу́льшчыне мн. агу́льшчынам |
| Вінавальны каго? што? |
агу́льшчыну мн. агу́льшчыны |
| Творны кім? чым? |
агу́льшчынай, агу́льшчынаю мн. агу́льшчынамі |
| Месны у кім? у чым? |
агу́льшчыне мн. агу́льшчынах |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Часам шэпчуць — далёка чуюць, а крычаць — не чуюць.
У зборніку беларускіх прыказак і прымавак ёсць прыказка з назоўнікам бусел: Дзе бусел вядзецца — там шчаслівае месца. Бусел, паводле даўніх народных вераванняў, лічыўся птушкай свяшчэннай. Той хаце, на якой або паблізу якой бусел ладзіць сваё гняздо, ён прыносіць шчасце.
ahuĺščyna — беларуская лацінка
Слова агульшчына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік агульшчына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове агурлівасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› агу́льны (7)
(10) здо́льшчына ‹
› агу́льскі (8)
(9) по́льшчына ‹
› агульта́іцца (11)
(11) супо́льшчына ‹
› агу́рліва (8)
(15) беспрыту́льшчына ‹
› агу́рлівасць (11)
(11) бабы́льшчына ‹
› агу́рлівы (8)
(8) трэ́шчына ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
