згультаяваць

гэта

дзеяслоў
закончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў згультаяваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	згультаява́ць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я згультаю́ю мы згультаю́ем ты згультаю́еш вы згультаю́еце ён, яна, яно згультаю́е яны згультаю́юць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. згультаява́ла м. згультаява́ў н. згультаява́ла мн. згультаява́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты згультаю́й вы згультаю́йце
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	згультаява́ўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Пахваліць жоначку не грэх.
напр.: мая жоначка божая пчолачка

(хаця вам любы коўч скажа, што хваліць трэба ўчынкі, а не чалавека)

Бабуля паспрачалася з Ціханам, што ён не з'есць 26 пельменяў. Спрачаліся на прыбіранне ў кватэры. І вось Ціхан даядае 25-ы пельмень і разумее, што 26-га ў талерцы няма. Гэта ўсё, што трэба ведаць пра заключэнне дагавораў.

zhuĺtajavać — беларуская лацінка

Слова згультаяваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: