назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова гвельф
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
гве́льф мн. гве́льфы |
Родны каго? чаго? |
гве́льфа мн. гве́льфаў |
Давальны каму? чаму? |
гве́льфу мн. гве́льфам |
Вінавальны каго? што? |
гве́льфа мн. гве́льфаў |
Творны кім? чым? |
гве́льфам мн. гве́льфамі |
Месны у кім? у чым? |
гве́льфе мн. гве́льфах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Твая бяда — твая нуда.
Не маё гарыць — не мне тушыць.
То не мая кароўка ўгрузла.
— Вы будзеце ўдзельнічаць у групавушцы?
— А хто ўдзельнічае?
— Вы, я і ваша жонка.
— Вы што, здурнелі?!
— Ну, тады я вас выкрэсліваю.
hvieĺf — беларуская лацінка
Слова гвельф (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік гвельф — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове гверыльер + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› гваю́лавы (8)
(6) масты́ф ‹
› гвая́кавы (8)
(10) бульмасты́ф ‹
› гваяко́л (7)
(5) Ра́льф ‹
› гверылье́р (9)
(5) сі́льф ‹
› гвіне́ец (7)
(5) го́льф ‹
› гвіне́йка (8)
(5) го́льф ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.