кархаць

гэта

— удараць, біць каго-небудзь кулаком

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў кархаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	карха́ць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я карха́ю мы карха́ем ты карха́еш вы карха́еце ён, яна, яно карха́е яны карха́юць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. карха́ла м. карха́ў н. карха́ла мн. карха́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты карха́й вы карха́йце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	карха́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

У чужых руках пірог вялікі.
На чужое дабро вочы гараць.
У суседа ўсё лепшае.

правільна: бульбу спярша памыць, потым пачысціць, потым памыць яшчэ раз
і трэба мець калекцыю днушак: для сырога мяса, для хлеба, для гародніны-садавіны і г. д.

што вачамі лыпаем?

karchać — беларуская лацінка

Слова кархаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: