Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 кіраваць, -рую, -руеш, -руе; незакончанае трыванне
  1. кім-чым. Карыстаючыся прыборамі, рычагамі і пад., рэгуляваць ход, рух, работу каго-, чаго-н. Кіраваць машынай. Кіраваць канём. ▪ Вадзік трымаў у руках вудачкі, Сашка кіраваў лодкай. ← Мікола Гамолка. // Рабіць уплыў на развіццё чаго-н., на ход якога-н. працэсу. — Не можам кіраваць сонечным святлом, дык трэба кіраваць зямлёю. ← Аляксей Кулакоўскі. / Пра сродкі кіравання чым-н. Па быстрыні човен імчыць, як маторка, толькі паспяваў, кіраваць вяслом. ← Мікола Гамолка.
  2. кім-чым. Быць на чале чаго-н., накіроўваць дзейнасць каго-, чаго-н. Кіраваць дзяржавай. ▪ Мікалай Каржанец сам згадзіўся кіраваць гаспадаркай і на цвёрдыя ногі паставіць калгас. ← Антон Бялевіч. // Накіроўваць чые-н. ўчынкі, дзеянні, быць пабуджальнай прычынай, пачаткам чаго-н. Пачуццё любві да роднай зямлі кіравала аўтарам, калі ён выступіў з крытыкай побыту і нораваў польскіх магнатаў, шляхты і іх абслугі. ← Янка Казека. // размоўнае слова Мець уладу над кім-н., распараджацца кім-н. Зараз жа знайшоў [Крушынскі] тлумачэнне: «Жонка кіруе старым...». ← Змітрок Бядуля. // Дырыжыраваць хорам, аркестрам. Кіраваць аркестрам.
  3. размоўнае слова Тое, што і кіравацца (у 2 знач.). Брычка зварочвае на поплаў, кіруе проста да стагоў. ← Алесь Асіпенка.
  4. каго-што. размоўнае слова Паказваць каму-, чаму-н. пэўны напрамак; накіроўваць. Праз рачныя броды Кіраўнік атрада Кіруе падводы. ← Аркадзь Куляшоў.
  5. чым. У граматыцы — патрабаваць пасля сябе пэўнага ўскоснага склону. Пераходныя дзеясловы кіруюць вінавальным склонам.