Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

мокнуць, -ну, -неш, -не; прошлы час мок, мокла; незакончанае трыванне
  1. Станавіцца мокрым, вільготным; намакаць. Каля панурага старажытнага будынка караля мок пад дажджом маршчыністы стары.., зазываючы паесці гарачых сасісак. ← Іван Мележ. З бярозы цурком палілася вада, мокла вопратка. ← Іван Пташнікаў.
  2. (1 і 2 асоба дзеяслова не ўжыв.). Псавацца ад празмернай вільгаці. Дошкі Грачоў прывёз для новых сенцаў, і частку іх склаў у двары, пад сцяной хлеўчука. Частку, каб не моклі, перацягаў на гарышча. ← Мікола Ракітны.
  3. (1 і 2 асоба дзеяслова не ўжыв.). Ляжаць у вадзе або іншай вадкасці для набыцця новых якасцей. У цэбры ля студні мокла лаза. ← Піліп Пестрак. Ну, што, здаецца, кусок дрэва, Той чорны дуб, што ў рэчцы мок, А вось жа выйшаў кад[а]ўбок, Майстэрства дзіва. ← Якуб Колас.
  •••
  Мокнуць у гарэлцы — многа і часта піць.

❌

мокнуць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў мокнуць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	мо́кнуць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я мо́кну мы мо́кнем ты мо́кнеш вы мо́кнеце ён, яна, яно мо́кне яны мо́кнуць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. мо́кла м. мо́к н. мо́кла мн. мо́клі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты мо́кні вы мо́кніце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	мо́кнучы

Слова мокнуць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік дзеяслова (2007)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

мокнуць

Навігатар

Мемчыкі