нагукаць

гэта

дзеяслоў
закончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў нагукаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	нагука́ць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я нагука́ю мы нагука́ем ты нагука́еш вы нагука́еце ён, яна, яно нагука́е яны нагука́юць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. нагука́ла м. нагука́ў н. нагука́ла мн. нагука́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты нагука́й вы нагука́йце
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	нагука́ўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы

У судзе.
— Гэты чалавек забраў у вас грошы? Пацяўпешка, адказвайце.
— Я не пацяўпешка, я пацярпелы.
— Вы аддалі грошы за грын-карту бамжу — вы пацяўпешка.

nahukać — беларуская лацінка

Слова нагукаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: