наплоджваць

гэта

— нараджаць, разводзіць каго-небудзь, чаго-небудзь у вялікай колькасці

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў наплоджваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	напло́джваць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я напло́джваю мы напло́джваем ты напло́джваеш вы напло́джваеце ён, яна, яно напло́джвае яны напло́джваюць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. напло́джвала м. напло́джваў н. напло́джвала мн. напло́джвалі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты напло́джвай вы напло́джвайце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	напло́джваючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Век звекаваць — не пальцам паківаць.
Жыццё пражыць — не песеньку спець.

прык. пра складанасці на жыццёвым шляху

— Заходзь, даражэнькі. Госць у хаце — Бог у хаце.
— Слухай, ты багаты на грошы? Пазыч мне грошай!
— І кот не мыўся, і госць з’явіўся. Ідзі, куды ішоў.

знайдзіце прыказкі

naplodžvać — беларуская лацінка

Слова наплоджваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: