напукчаць

гэта

— незадаволена прабурчаць сабе пад нос, невыразна прагаварыць; прабурчаць (у жываце)

дзеяслоў
закончанае трыванне
непераходны
незваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў напукчаць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	напукча́ць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я напукчу́ мы напукчы́м ты напукчы́ш вы напукчыце́ ён, яна, яно напукчы́ць яны напукча́ць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. напукча́ла м. напукча́ў н. напукча́ла мн. напукча́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты напукчы́ вы напукчы́це
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	напукча́ўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

мянці́ць — што, чым і без дапаўнення — гаварыць многа і без толку, гаварыць бязглуздзіцу; трапацца, лапатаць
мянта́шка — пра таго, хто многа і без толку гаворыць; трапло (пераноснае значэнне)

Языкі быццам з прывязі пазрываліся і мянцілі немаведама што. (Сабаленка)

Вельмі добрае практыкаванне для вачэй і псіхікі:
1. Пакладзі тэлефон.
2. Заплюшчы вочы.
3. Спі.

napukčać — беларуская лацінка

Слова напукчаць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: