Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

наслужыцца, -служуся, -служышся, -служыцца; закончанае трыванне
размоўнае слова Многа, доўга паслужыць. Наслужыцца за сваё жыццё.

❌

наслужыцца

гэта

дзеяслоў
закончанае трыванне
непераходны
зваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў наслужыцца
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	наслужы́цца
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я наслужу́ся мы наслу́жымся ты наслу́жышся вы наслу́жыцеся ён, яна, яно наслу́жыцца яны наслу́жацца
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. наслужы́лася м. наслужы́ўся н. наслужы́лася мн. наслужы́ліся
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты наслужы́ся вы наслужы́цеся
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	наслужы́ўшыся

скарбніца

астаткі з хаткі — усё, што ёсць, што засталося

(вы шукалі назву для The Last of Us)

— Мы можам напісаць на помніку «Каб вы спруцянелі, чаго толькі на Радаўніцу прыходзіце?!»
— Слушай, может в другую ритуальную службу обратимся?
— Не, ну... калі не падабаецца, то можна так: «Сканаў і ў госці запрашаў».
— Пойдем отсюда.
— Стойце! «Да Абрагама на піва паехаў».

* да Абрагама/Абрама на піва паехаць (пайсці) = пайсці на той свет, пакінуць гэты свет
у Беларусі і жыць класна, і памерці класна

Слова наслужыцца (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік дзеяслова (2007)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Шклянка — для вады. Кантовая шклянка — гранёный стакан.
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак. Аднаразовы кубачак — одноразовый стаканчик.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель, кухаль — бакал для піва. (?) куфаль
Чарка — невялікая шклянка, прызначаная для піцця спіртных напіткаў (стопка).
Кілішак — чарка на ножцы («міні-келіх»).