назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова адважванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
адва́жванне мн. адва́жванні |
Родны каго? чаго? |
адва́жвання мн. адва́жванняў |
Давальны каму? чаму? |
адва́жванню мн. адва́жванням |
Вінавальны каго? што? |
адва́жванне мн. адва́жванні |
Творны кім? чым? |
адва́жваннем мн. адва́жваннямі |
Месны у кім? у чым? |
адва́жванні мн. адва́жваннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
даць (зада́ць) дзёру (дра́ла, драпака́, лататы́) — пусціцца наўцёкі; уцячы
— Заходзь, даражэнькі. Госць у хаце — Бог у хаце.
— Слухай, ты багаты на грошы? Пазыч мне грошай!
— І кот не мыўся, і госць з’явіўся. Ідзі, куды ішоў.
advažvannie — беларуская лацінка
Слова адважванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік адважванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове адважнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› адваё́ўваць (10)
(14) ураўнава́жванне ‹
› адва́жаны (8)
(12) перава́жванне ‹
› адва́жаны (8)
(10) абва́жванне ‹
› адва́жвацца (10)
(11) падва́жванне ‹
› адва́жвацца (10)
(11) разва́жванне ‹
› адва́жваць (9)
(10) узва́жванне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Орша