параскоўзваць

— яздой або катаннем зрабіць што-небудзь слізкім, коўзкім; размяць, расцерці, раскідаць, размазаць што-небудзь (нагамі, целам)

дзеяслоў
закончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў параскоўзваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	параско́ўзваць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я параско́ўзваю мы параско́ўзваем ты параско́ўзваеш вы параско́ўзваеце ён, яна, яно параско́ўзвае яны параско́ўзваюць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. параско́ўзвала м. параско́ўзваў н. параско́ўзвала мн. параско́ўзвалі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты параско́ўзвай вы параско́ўзвайце
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	параско́ўзваўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

вы́зарыць — стаць ясным, зорным (пра неба)
— Бачыце, як неба вызарыла. У такую ноч і пешкі прайсціся хораша... (Тарас Хадкевіч)
Запішыце сабе ў нататнічак як заклік:
У такую ноч і пешкі прайсціся хораша.

Штодзень (або штоноч) трэба праходзіць 4 км.

— Здаецца, вы сказалі, што я вядзьмарка, старая баба, качарга і змяя, — ці праўда гэта?
— Гэта праўда, але я гэтага не казаў.

paraskoŭzvać — беларуская лацінка

Слова параскоўзваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: