глухота

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова глухота
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	глухо́та мн. глухо́ты
Родны каго? чаго?	глухо́ты мн. глухо́таў, глухо́т
Давальны каму? чаму?	глухо́це мн. глухо́там
Вінавальны каго? што?	глухо́ту мн. глухо́ты
Творны кім? чым?	глухо́тай, глухо́таю мн. глухо́тамі
Месны у кім? у чым?	глухо́це мн. глухо́тах
Клічная форма	— мн. —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

балазе́ — адпавядае словазлучэнням «тым больш што», «добра што», «добра якраз», «добра, што хоць»

Вучыся, балазе ёсць умовы.

— Мы можам напісаць на помніку «Каб вы спруцянелі, чаго толькі на Радаўніцу прыходзіце?!»
— Слушай, может в другую ритуальную службу обратимся?
— Не, ну... калі не падабаецца, то можна так: «Сканаў і ў госці запрашаў».
— Пойдем отсюда.
— Стойце! «Да Абрагама на піва паехаў».

* да Абрагама/Абрама на піва паехаць (пайсці) = пайсці на той свет, пакінуць гэты свет
у Беларусі і жыць класна, і памерці класна

hluchota — беларуская лацінка

Слова глухота (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: