назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова глушылка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
глушы́лка мн. глушы́лкі |
Родны каго? чаго? |
глушы́лкі мн. глушы́лак |
Давальны каму? чаму? |
глушы́лцы мн. глушы́лкам |
Вінавальны каго? што? |
глушы́лку мн. глушы́лкі |
Творны кім? чым? |
глушы́лкай, глушы́лкаю мн. глушы́лкамі |
Месны у кім? у чым? |
глушы́лцы мн. глушы́лках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Слова — вецер, а пісьмо — грунт.
— Мне спатрэбіцца надзейны чалавек, які ў старасці падасць шклянку віскі.
— Мо шклянку вады?
— Ты не падыходзіш.
hlušylka — беларуская лацінка
Слова глушылка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік глушылка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове глушыльнік + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› глушцо́вы (8)
(9) плюшчы́лка ‹
› глушцо́ў (7)
(14) зернеплюшчы́лка ‹
› глушцо́ў (7)
(9) страшы́лка ‹
› глушы́льнік (10)
(9) варушы́лка ‹
› глушы́льшчык (11)
(7) сушы́лка ‹
› глушыня́ (7)
(14) ва́куум-сушы́лка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.