ў
і
глушцо́ў — прыметнік глушы́льнік — назоўнік
канцэпт

глушылка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова глушылка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
глушы́лка

мн.  глушы́лкі
Родны
каго? чаго?
глушы́лкі

мн.  глушы́лак
Давальны
каму? чаму?
глушы́лцы

мн.  глушы́лкам
Вінавальны
каго? што?
глушы́лку

мн.  глушы́лкі
Творны
кім? чым?
глушы́лкай, глушы́лкаю

мн.  глушы́лкамі
Месны
у кім? у чым?
глушы́лцы

мн.  глушы́лках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Слова — вецер, а пісьмо — грунт.


— Мне спатрэбіцца надзейны чалавек, які ў старасці падасць шклянку віскі.
— Мо шклянку вады?
— Ты не падыходзіш.


hlušylka — беларуская лацінка

Слова глушылка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік глушылка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове глушыльнік + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


глушцо́вы (8)

(9) плюшчы́лка

глушцо́ў (7)

(14) зернеплюшчы́лка

глушцо́ў (7)

(9) страшы́лка

глушы́льнік (10)

(9) варушы́лка

глушы́льшчык (11)

(7) сушы́лка

глушыня́ (7)

(14) ва́куум-сушы́лка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

плюшавы мядзведзь