пашыбчэць

гэта

дзеяслоў
закончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў пашыбчэць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	пашыбчэ́ць
Будучы час 1-я асоба: я што зраблю? мы што зробім? 2-я асоба: ты што зробіш? вы што зробіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што зробіць? яны што зробяць?	я пашыбчэ́ю мы пашыбчэ́ем ты пашыбчэ́еш вы пашыбчэ́еце ён, яна, яно пашыбчэ́е яны пашыбчэ́юць
Прошлы час што зрабіла? што зрабіў? што зрабілі?	ж. пашыбчэ́ла м. пашыбчэ́ў н. пашыбчэ́ла мн. пашыбчэ́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што зрабі? вы што зрабіце?	ты пашыбчэ́й вы пашыбчэ́йце
Дзеепрыслоўе прошлы час: што зрабіўшы?	пашыбчэ́ўшы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не хвалі жонку за цела, а хвалі за дзела.

канечне / канешне — гэта абавязкова
а «конечно, разумеется» — гэта вядома (ж), а як жа (анягож), безумоўна, бясспрэчна (відавочна), несумненна (несумнеўна), натуральна, (само сабой) зразумела, а ўжо ж

ну а то ж!

pašybčeć — беларуская лацінка

Слова пашыбчэць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: