Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

 госць, -я, Родны склон мн. гасцей; мужчынскі род
  1. Чалавек, запрошаны сваімі блізкімі ці знаёмымі на якую-н. урачыстасць, частаванне. Званы госць. Сустракаць гасцей. ▪ З прычыны завяршэння будаўніцтва дома гаспадар наладзіў урачысты баль, склікаў шмат гасцей. ← Міхась Лынькоў.
  2. Чалавек, які наведаў каго-н. выпадкам або з пэўнай мэтай. Нечаканы госць. ▪ — Вось дык хлопец! Скуль ты гэткі? Ну, зайдзі ж да нас у хату, будзеш нашым госцем, дзетка, Ты — не дрэнны памагаты. ← Уладзімір Дубоўка. На стол пакласці ўсё, што ёсць, — Такі ўжо звычай наш спрадвечны. Як толькі ў хату ступіць госць — Адразу смажыцца яечня. ← Янка Сіпакоў. // (у спалучэнні са словамі «рэдкі», «часты»). Пра таго (тое), што паяўляецца дзе-н. на які-н. час. Доўгі час літаратурныя мемуары былі рэдкім госцем на старонках нашага друку. ← Янка Казека. Начальнік павятовай дэфензівы стаў частым госцем у Караліне. ← Алесь Пальчэўскі.
  3. Асоба, афіцыйна запрошаная на якое-н. пасяджэнне, канферэнцыю, урачыстасць. Прыехала на свята шмат дарагіх гасцей з розных гарадоў Вялікага Саюза — настаўнікі, прафесары, рабочыя, лётчыкі. ← Змітрок Бядуля.
  4. гістарычны тэрмін Іншаземны купец. Заморскі госць.
  •••
  Быць у гасцях — прабываць дзе-н. на правах госця.
  Ісці (ехаць і пад.) у госці — адпраўляцца куды-н. у якасці госця.