прыкланяць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў прыкланяць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	прыкланя́ць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я прыкланя́ю мы прыкланя́ем ты прыкланя́еш вы прыкланя́еце ён, яна, яно прыкланя́е яны прыкланя́юць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. прыкланя́ла м. прыкланя́ў н. прыкланя́ла мн. прыкланя́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты прыкланя́й вы прыкланя́йце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	прыкланя́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Выхваляўся пустак, ды не зрабіў ніяк.

Замест таго каб сказаць дзяўчыне «я кахаю цябе», «я цябе люблю», «я жыць без цябе не магу», «я цябе абажаю, абожнюю, любая ты мая, дарагая», мы бубнелі тупую, бязладную, пачварную фразу: «давай з табой дружыць».

Уладзімір Караткевіч

pryklaniać — беларуская лацінка

Слова прыкланяць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: