ў
і
грашы́ — назоўнік грашы́нка — назоўнік
канцэпт

грашына

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова грашына
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
грашы́на

мн.  грашы́ны
Родны
каго? чаго?
грашы́ны

мн.  грашы́наў, грашы́н
Давальны
каму? чаму?
грашы́не

мн.  грашы́нам
Вінавальны
каго? што?
грашы́ну

мн.  грашы́ны
Творны
кім? чым?
грашы́най, грашы́наю

мн.  грашы́намі
Месны
у кім? у чым?
грашы́не

мн.  грашы́нах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Дзе збяруцца, там смяюцца.
Дзе цесна, там пацешна.
Цяснота — не крывота.


— Колькі было падзелаў Рэчы Паспалітай?
— На тры больш, чым трэба.


hrašyna — беларуская лацінка

Слова грашына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік грашына — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове грашынка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


грашо́к (6)

(10) спецмашы́на

грашо́ўны (8)

(6) на́шына

грашы́ (5)

(10) чарапа́шына

грашы́нка (8)

(7) крашы́на

грашы́цца (8)

(7) пташы́на

грашы́ць (7)

(8) аўташы́на


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

паціху