назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова грашына
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
грашы́на мн. грашы́ны |
Родны каго? чаго? |
грашы́ны мн. грашы́наў, грашы́н |
Давальны каму? чаму? |
грашы́не мн. грашы́нам |
Вінавальны каго? што? |
грашы́ну мн. грашы́ны |
Творны кім? чым? |
грашы́най, грашы́наю мн. грашы́намі |
Месны у кім? у чым? |
грашы́не мн. грашы́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Дзе збяруцца, там смяюцца.
Дзе цесна, там пацешна.
Цяснота — не крывота.
— Колькі было падзелаў Рэчы Паспалітай?
— На тры больш, чым трэба.
hrašyna — беларуская лацінка
Слова грашына (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік грашына — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове грашынка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› грашо́к (6)
(10) спецмашы́на ‹
› грашо́ўны (8)
(6) на́шына ‹
› грашы́ (5)
(10) чарапа́шына ‹
› грашы́нка (8)
(7) крашы́на ‹
› грашы́цца (8)
(7) пташы́на ‹
› грашы́ць (7)
(8) аўташы́на ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.