назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова грубасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
гру́басць мн. гру́басці |
Родны каго? чаго? |
гру́басці мн. гру́басцей, гру́басцяў |
Давальны каму? чаму? |
гру́басці мн. гру́басцям |
Вінавальны каго? што? |
гру́басць мн. гру́басці |
Творны кім? чым? |
гру́басцю мн. гру́басцямі |
Месны у кім? у чым? |
гру́басці мн. гру́басцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
бі́бікі (лы́нды) біць — гультаяваць (гультайнічаць), бяздзейнічаць, нічога не рабіць; займацца пустымі справамі
— Тата, чаму гэтыя людзі называюць цябе расістам?
— Гэта не людзі, сынку.
hrubasć — беларуская лацінка
Слова грубасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік грубасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове грубая + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› грубапрыміты́ўны (15)
(12) тонкагу́басць ‹
› грубапрыміты́ўны (15)
(12) кіслагу́басць ‹
› грубасуко́нны (12)
(10) бяззу́басць ‹
› грубасцяблі́сты (14)
(7) лю́басць ‹
› грубасцябло́вы (13)
(9) нялю́басць ‹
› грубатка́ны (10)
(10) дро́бавасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.