разумаваць

гэта

— разумнічаць, мудраваць

дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў разумаваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	разумава́ць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я разуму́ю мы разуму́ем ты разуму́еш вы разуму́еце ён, яна, яно разуму́е яны разуму́юць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. разумава́ла м. разумава́ў н. разумава́ла мн. разумава́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты разуму́й вы разуму́йце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	разуму́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Памалу едучы, далей будзеш.

ад таго месца, куды едзеш

Расамаха — фальк. ’страшыдла ў вобразе жанчыны, у якой распушчаныя валасы і стальныя грудзі, ёю страшаць малых дзяцей’ / у руса́ўкі жэлезные цыцкі і косы роспушчэны

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы

razumavać — беларуская лацінка

Слова разумаваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: