ў
і
гукну́ць — дзеяслоў гу́ла — назоўнік
канцэпт

гул

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова гул
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
гу́л

мн.  гу́лы
Родны
каго? чаго?
гу́лу

мн.  гу́лаў
Давальны
каму? чаму?
гу́лу

мн.  гу́лам
Вінавальны
каго? што?
гу́л

мн.  гу́лы
Творны
кім? чым?
гу́лам

мн.  гу́ламі
Месны
у кім? у чым?
гу́ле

мн.  гу́лах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто па гарэлку часта ходзіць, той сам сабе шкодзіць.
Хто п'е, той доўга не жыве.
Вада жывіць, а гарэлка губіць.


Адзін французскі часопіс для мужчын абвясціў конкурс на найлепшае апісанне сваёй раніцы. Першае месца заняў аўтар такога твора: «Я ўстаю, снедаю, адзяваюся і еду дадому».


hul — беларуская лацінка

Слова гул (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік гул — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове гула + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


гу́кнуцца (8)

(10) пад'есаву́л

гукну́ць (7)

(9) Вельзеву́л

гу́кнуць (7)

(9) вельзеву́л

гу́ла (4)

(4) агу́л

гула́гаўскі (10)

(6) наагу́л

гу́ленькі (8)

(5) вагу́л


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

упускаць