спадкаваць

гэта

— прымаць у спадчыну што-небудзь

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў спадкаваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	спадкава́ць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я спадку́ю мы спадку́ем ты спадку́еш вы спадку́еце ён, яна, яно спадку́е яны спадку́юць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. спадкава́ла м. спадкава́ў н. спадкава́ла мн. спадкава́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты спадку́й вы спадку́йце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	спадку́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Госцю гадзі, дый сябе глядзі.

Горадня — места з Магдэбургскім правам ад 1391 г. На працягу XIV—XVIII стст. горад спрачаўся з Вільняй па багацці і прыгажосці і лічыўся другой сталіцай Вялікага Княства Літоўскага. У Рэчы Паспалітай быў назначаны месцам генеральных соймаў, на якіх абмяркоўваліся пытанні знешняй і ўнутранай палітыкі. У канцы XVIII ст. у Горадні заснавана друкарня, якая выдавала кнігі на беларускай мове.

spadkavać — беларуская лацінка

Слова спадкаваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: