стараваць

гэта

дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў стараваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	старава́ць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я стару́ю мы стару́ем ты стару́еш вы стару́еце ён, яна, яно стару́е яны стару́юць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. старава́ла м. старава́ў н. старава́ла мн. старава́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты стару́й вы стару́йце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	стару́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

пе́сціць во́чы — пра што-н. прыгожае, прыемнае на выгляд

песціць надзею, песціць мару, песціць думкі — жадаць здзяйснення чаго-н. прыемнага; пялегаваць (пераноснае значэнне)

Ці павінен мужчына дарыць жанчыне кветкі на першым спатканні, калі грошы дала яму жонка толькі на бульбу і хлеб?

staravać — беларуская лацінка

Слова стараваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: