стуганець

гэта

— грукатаць, бухаць, ляскатаць

дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў стуганець
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	стугане́ць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я стугане́ю мы стугане́ем ты стугане́еш вы стугане́еце ён, яна, яно стугане́е яны стугане́юць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. стугане́ла м. стугане́ў н. стугане́ла мн. стугане́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты стугане́й вы стугане́йце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	стугане́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

прочкі — пакіданне на некаторы час сваёй хаты, сям'і з прычыны нязгоды, неладоў
ісці ў прочкі — сыходзіць з дому, не ўжыўшыся з мужам або жонкай
сабрацца (пайсці) у прочкі — звычайна пайсці ад мужа; пакінуць сям’ю, сваю хату з прычыны неладоў

— Шаноўны, што вы тут робіце?
— Чакаю самалёт.
— Які шчэ самалёт у маёй шафе?!
— Самалёт, на якім вы леціце́ сёння ў камандзіроўку.

stuhanieć — беларуская лацінка

Слова стуганець (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: