ў
і
даві́льня — назоўнік даві́льшчыца — назоўнік
канцэпт

давільшчык

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова давільшчык
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
даві́льшчык

мн.  даві́льшчыкі
Родны
каго? чаго?
даві́льшчыка

мн.  даві́льшчыкаў
Давальны
каму? чаму?
даві́льшчыку

мн.  даві́льшчыкам
Вінавальны
каго? што?
даві́льшчыка

мн.  даві́льшчыкаў
Творны
кім? чым?
даві́льшчыкам

мн.  даві́льшчыкамі
Месны
у кім? у чым?
даві́льшчыку

мн.  даві́льшчыках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Круцельствам свет пройдзеш, ды назад не вернешся.


Хікікаморы (той, хто знаходзіцца ў адзіноце) можа не выходзіць з хаты гадамі.

Прызнайся ўжо нарэшце: ты хікікаморы.

daviĺščyk — беларуская лацінка

Слова давільшчык (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік давільшчык — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове давільшчыца + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


даві́льнік (9)

(16) льноцерабі́льшчык

даві́льны (8)

(17) ільноцерабі́льшчык

даві́льня (8)

(10) дубі́льшчык

даві́льшчыца (11)

(11) плаві́льшчык

даві́нчаны (9)

(16) меднаплаві́льшчык

даві́нчаны (9)

(16) медзеплаві́льшчык


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

усё мітусішся