назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова давязванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
давя́званне мн. давя́званні |
Родны каго? чаго? |
давя́звання мн. давя́званняў |
Давальны каму? чаму? |
давя́званню мн. давя́званням |
Вінавальны каго? што? |
давя́званне мн. давя́званні |
Творны кім? чым? |
давя́званнем мн. давя́званнямі |
Месны у кім? у чым? |
давя́званні мн. давя́званнях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
фацэтны — камічны, забаўны
фацэт — камічны, забаўны чалавек // нехта малазнаёмы; хто-н.
Старасць — гэта калі чалавек стамляецца жыць.
daviazvannie — беларуская лацінка
Слова давязванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік давязванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове давяральнасць + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› давя́заны (8)
(11) прырэ́званне ‹
› давя́заны (8)
(11) абавя́званне ‹
› давяза́ць (8)
(12) забавя́званне ‹
› давя́звацца (10)
(10) завя́званне ‹
› давя́зваць (9)
(10) навя́званне ‹
› давяра́льна (10)
(12) перавя́званне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.