угоджваць

гэта

— дагаджаць каму-небудзь

дзеяслоў
незакончанае трыванне
непераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў угоджваць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	уго́джваць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я уго́джваю мы уго́джваем ты уго́джваеш вы уго́джваеце ён, яна, яно уго́джвае яны уго́джваюць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. уго́джвала м. уго́джваў н. уго́джвала мн. уго́джвалі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты уго́джвай вы уго́джвайце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	уго́джваючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Бачыць карова, што на павеці салома.

пра нешта недасягальнае, чаго нельга атрымаць

Ну не могуць беларусы, каб нешта называлася адным словам. На кожны від вадкасці трэба па некалькі слоў: пасудзіна для вады (шклянка-конаўка-кварта-карэц), для віна (келіх-чара), для піва (куфель-кухаль), для гарэлкі (чарка-стопка-кілішак). І толькі каву ды гарбату п'юць з кубка.

мованацыкі: з філіжанкі!

uhodžvać — беларуская лацінка

Слова угоджваць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: