ушчуняць

гэта

— абразумліваць, прыводзіць да розуму каго-небудзь

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны
незваротны
1-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў ушчуняць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	ушчуня́ць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я ушчуня́ю мы ушчуня́ем ты ушчуня́еш вы ушчуня́еце ён, яна, яно ушчуня́е яны ушчуня́юць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. ушчуня́ла м. ушчуня́ў н. ушчуня́ла мн. ушчуня́лі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты ушчуня́й вы ушчуня́йце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	ушчуня́ючы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

як скура́т на агні́ (круціцца, выкручвацца) — даказваць сваю непрычыннасць, невінаватасць у якой-н. справе, звычайна нядобрай, выгароджваць сябе; празмерна, залішне выкручвацца

Хто не супраць нас, той з намі.
Хто не з намі, той супраць нас.

Адчуваеце розніцу?

uščuniać — беларуская лацінка

Слова ушчуняць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: