чворыць

гэта

— вытвараць што-небудзь (глупствы) і без прамога дапаўнення

дзеяслоў
незакончанае трыванне
пераходны / непераходны
незваротны
2-е спражэнне

праспрагаць дзеяслоў чворыць
утварыць дзеепрыслоўе
як правільна пісаць і куды ставіць націск

	словаформы
Пачатковая форма	чво́рыць
Цяперашні час 1-я асоба: я што раблю? мы што робім? 2-я асоба: ты што робіш? вы што робіце? 3-я асоба: ён-яна-яно што робіць? яны што робяць?	я чво́ру мы чво́рым ты чво́рыш вы чво́рыце ён, яна, яно чво́рыць яны чво́раць
Прошлы час што рабіла? што рабіў? што рабілі?	ж. чво́рыла м. чво́рыў н. чво́рыла мн. чво́рылі
Загадны лад 2-я асоба: ты што рабі? вы што рабіце?	ты чво́р вы чво́рце
Дзеепрыслоўе цяперашні час: што робячы?	чво́рачы

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

прочкі — пакіданне на некаторы час сваёй хаты, сям'і з прычыны нязгоды, неладоў
ісці ў прочкі — сыходзіць з дому, не ўжыўшыся з мужам або жонкай
сабрацца (пайсці) у прочкі — звычайна пайсці ад мужа; пакінуць сям’ю, сваю хату з прычыны неладоў

Карабель не тоне, калі ён на вадзе.
Ён тоне, калі вада ў ім.
Не так важна, што адбываецца вакол нас.
Важна тое, што адбываецца ўнутры нас.

čvoryć — беларуская лацінка

Слова чворыць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: