назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дапаўняльнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дапаўня́льнік мн. дапаўня́льнікі |
Родны каго? чаго? |
дапаўня́льніка мн. дапаўня́льнікаў |
Давальны каму? чаму? |
дапаўня́льніку мн. дапаўня́льнікам |
Вінавальны каго? што? |
дапаўня́льнік мн. дапаўня́льнікі |
Творны кім? чым? |
дапаўня́льнікам мн. дапаўня́льнікамі |
Месны у кім? у чым? |
дапаўня́льніку мн. дапаўня́льніках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Будзе час — будзе і квас, не ўсё за раз.
Будзе пара — вырасце трава.
Шукаў хату вайсковец. Прыйшоў першы раз глядзець, абышоў усе пакоі, вярнуўся ў прыхожую, паказвае на ўваходныя дзверы і пытаецца:
— А там што за пакой?
dapaŭniaĺnik — беларуская лацінка
Слова дапаўняльнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дапаўняльнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дапіванне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дапаўна́ (7)
(12) выцясня́льнік ‹
› дапаўне́нне (10)
(15) увільгатня́льнік ‹
› дапаўняльнасць (14)
(20) зернеўвільгатня́льнік ‹
› дапаўня́льны (11)
(12) запаўня́льнік ‹
› дапаўня́цца (10)
(16) поразапаўня́льнік ‹
› дапаўня́ць (9)
(12) напаўня́льнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.