ў
і
дарава́ць — дзеяслоў дараві́тасць — назоўнік
канцэпт

даравізна

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова даравізна
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дараві́зна

мн.  дараві́зны
Родны
каго? чаго?
дараві́зны

мн.  дараві́знаў, дараві́зн
Давальны
каму? чаму?
дараві́зне

мн.  дараві́знам
Вінавальны
каго? што?
дараві́зну

мн.  дараві́зны
Творны
кім? чым?
дараві́знай, дараві́знаю

мн.  дараві́знамі
Месны
у кім? у чым?
дараві́зне

мн.  дараві́знах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Не той хлеб, што на полі, а той, што ў гумне.


Чаму родны склон называюць родным? Родныя так не здзекуюцца, як родны склон.


daravizna — беларуская лацінка

Слова даравізна (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік даравізна — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове даравітасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дарава́цца (9)

(9) ружаві́зна

дарава́ць (8)

(9) галаві́зна

дарава́ць (8)

(7) навізна́

дараві́тасць (11)

(10) баграві́зна

дарагабу́жскі (12)

(9) сураві́зна

дарагава́та (10)

(9) сыраві́зна


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

білет і праязны