назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дванастка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
двана́стка мн. двана́сткі |
Родны каго? чаго? |
двана́сткі мн. двана́стак, двана́сткаў |
Давальны каму? чаму? |
двана́стцы мн. двана́сткам |
Вінавальны каго? што? |
двана́стку мн. двана́сткі |
Творны кім? чым? |
двана́сткай, двана́сткаю мн. двана́сткамі |
Месны у кім? у чым? |
двана́стцы мн. двана́стках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Страчаліся — цалаваліся, а як у адну хату сышліся, дык за чубы ўзяліся.
Мы складаемся з попелу даўно пагаслых зорак.
dvanastka — беларуская лацінка
Слова дванастка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дванастка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дванаццатка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› двайча́стасць (12)
(6) за́стка ‹
› двайча́сты (9)
(9) схала́стка ‹
› дванадзяся́ты (12)
(8) вы́мастка ‹
› двана́ццатка (11)
(9) гімна́стка ‹
› двана́ццаты (10)
(9) сямна́стка ‹
› двана́ццацера (12)
(8) асна́стка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.