STARNIK
STARNIK
назоўнік
мужчынскі род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова двоечнік
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дво́ечнік мн. дво́ечнікі |
| Родны каго? чаго? |
дво́ечніка мн. дво́ечнікаў |
| Давальны каму? чаму? |
дво́ечніку мн. дво́ечнікам |
| Вінавальны каго? што? |
дво́ечніка мн. дво́ечнікаў |
| Творны кім? чым? |
дво́ечнікам мн. дво́ечнікамі |
| Месны у кім? у чым? |
дво́ечніку мн. дво́ечніках |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
бры́нда — пра таго, хто без патрэбы ходзіць, сноўдаецца (бадзяецца, швэндаецца, валэндаецца), нічога не робіць
Год пяцьдзясят дзед з бабай пражылі, Без лаянкі. (Валасевіч)
Вучыся! (і верш прачытай)dvoječnik — беларуская лацінка
Слова двоечнік (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік двоечнік — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове двоечніца + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› двоеўла́дны (10)
(14) востракане́чнік ‹
› двоеўла́дства (12)
(9) слане́чнік ‹
› дво́ечка (7)
(8) со́нечнік ‹
› дво́ечніца (9)
(8) тро́ечнік ‹
› дво́йка (6)
(8) запе́чнік ‹
› дво́йня (6)
(9) хлапе́чнік ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
