ў
і
двухпялё́сткавы — прыметнік двухрадко́васць — назоўнік
канцэпт

двухрадка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова двухрадка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 двухра́дка

мн.  двухра́дкі
Родны
каго? чаго?		 двухра́дкі

мн.  двухра́дак
Давальны
каму? чаму?		 двухра́дцы

мн.  двухра́дкам
Вінавальны
каго? што?		 двухра́дку

мн.  двухра́дкі
Творны
кім? чым?		 двухра́дкай, двухра́дкаю

мн.  двухра́дкамі
Месны
у кім? у чым?		 двухра́дцы

мн.  двухра́дках
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Выхваляўся пустак, ды не зрабіў ніяк.


Табе мала тарашкевіцы і наркамаўкі? Вось, трымай: лацінка традыцыйная і лацінка афіцыйная (геаграфічная).
Lodź — Łodka
Liepieĺ — lepielski łasunak

к а й ф у й

dvuchradka — беларуская лацінка

Слова двухрадка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік двухрадка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове двухрадковасць + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› двухпу́нктавы (12)

(10) самапра́дка ‹

› двухпу́тны (9)

(11) балюстра́дка ‹

› двухпялё́сткавы (14)

(9) трохра́дка ‹

› двухрадко́васць (14)

(5) са́дка ‹

› двухрадко́вік (12)

(6) аса́дка ‹

› двухрадко́вы (11)

(10) самааса́дка ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

трэцяе месца