ў
і
дзівакава́та — прыслоўе дзівакава́ты — прыметнік
канцэпт

дзівакаватасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова дзівакаватасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дзівакава́тасць

мн.  дзівакава́тасці
Родны
каго? чаго?
дзівакава́тасці

мн.  дзівакава́тасцяў, дзівакава́тасцей
Давальны
каму? чаму?
дзівакава́тасці

мн.  дзівакава́тасцям
Вінавальны
каго? што?
дзівакава́тасць

мн.  дзівакава́тасці
Творны
кім? чым?
дзівакава́тасцю

мн.  дзівакава́тасцямі
Месны
у кім? у чым?
дзівакава́тасці

мн.  дзівакава́тасцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

няхай яго (яе, іх, цябе, вас) качкі (стопчуць) — выражае незласлівае абурэнне, здзіўленне, захапленне

жартаўлівы выраз

Плюсы́ восені: ніхто не ведае, што ў вашым тэрмасе.


dzivakavatasć — беларуская лацінка

Слова дзівакаватасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дзівакаватасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дзіванна + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дзівава́ць (9)

(14) прано́заватасць

дзіва́к (6)

(11) гузава́тасць

дзівакава́та (11)

(13) галузава́тасць

дзівакава́ты (11)

(14) каржакава́тасць

дзіва́нна (8)

(13) тупакава́тасць

дзівасі́л (8)

(15) прастакава́тасць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

пацалаваць сябе ў люстэрку