Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

адлегласць, -і, жаночы род
  1. Прамежак паміж двума прадметамі. За дзедам на некаторай адлегласці пайшлі і яго сыны. ← Якуб Колас. // Адрэзак шляху пэўнай велічыні, працягласці. За мінуту штучны спадарожнік праходзіць велізарную адлегласць. ▪ Дзімін, відаць, хваляваўся, бо рукі ў яго былі закладзены за спіну і мераў ён адлегласць — крокаў дзесяць туды, крокаў дзесяць назад — таропка, нецярпліва. ← Уладзімір Карпаў. // Прамежак у часе. Адлегласць доўгую да перамогі Гадамі давялося вымяраць. ← Мікола Аўрамчык.
  2. Больш-менш аддаленае месца; далечыня. Перадача электрычнай энергіі на далёкія адлегласці.
  •••
  Трымаць на адлегласці гл. трымаць.

❌

адлегласць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова адлегласць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік множны лік
Назоўны хто? што?	адле́гласць мн. адле́гласці
Родны каго? чаго?	адле́гласці мн. адле́гласцей, адле́гласцяў
Давальны каму? чаму?	адле́гласці мн. адле́гласцям
Вінавальны каго? што?	адле́гласць мн. адле́гласці
Творны кім? чым?	адле́гласцю мн. адле́гласцямі
Месны у кім? у чым?	адле́гласці мн. адле́гласцях
Клічная форма	— мн. —

Слова адлегласць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік назоўніка (2008)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

назоўнік адлегласць — у родным, давальным, творным і месным склоне

адлегласць

Навігатар

Мемчыкі