ў
і
дра́павы — прыметнік драпа́к — назоўнік
канцэпт

драпак

гэта
— прылада

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова драпак
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?		 драпа́к

мн.  драпакі́
Родны
каго? чаго?		 драпака́

мн.  драпако́ў
Давальны
каму? чаму?		 драпаку́

мн.  драпака́м
Вінавальны
каго? што?		 драпа́к

мн.  драпакі́
Творны
кім? чым?		 драпако́м

мн.  драпака́мі
Месны
у кім? у чым?		 драпаку́

мн.  драпака́х
Клічная форма —

мн.  —

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хто сябе хваліць, няхай таго пярун спаліць.
Не хвалі сябе, няхай людзі пахваляць.
Чужая пахвала як гром грыміць, а самахвальства смярдзіць.


— Колькі было падзелаў Рэчы Паспалітай?
— На тры больш, чым трэба.


drapak — беларуская лацінка

Слова драпак (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік драпак — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове драпак + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


› драпава́нне (10)

(5) гапа́к ‹

› драпава́ць (9)

(6) шлапа́к ‹

› дра́павы (7)

(5) рапа́к ‹

› драпальны (9)

(6) крапа́к ‹

› дра́панне (8)

(6) крапа́к ‹

› драпану́ць (9)

(6) трапа́к ‹


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

жыроўка