назоўнік
субстантываваны множналікавы
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
ад’ектыўны тып скланення
праскланяць слова драсёнавыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік
ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ж.
—
м. — н. — мн. драсё́навыя |
Родны каго? чаго? |
ж.
—
м. — н. — мн. драсё́навых |
Давальны каму? чаму? |
ж.
—
м. — н. — мн. драсё́навым |
Вінавальны каго? што? |
ж.
—
м. — н. — мн. драсё́навыя |
Творны кім? чым? |
ж.
—
м. — н. — мн. драсё́навымі |
Месны у кім? у чым? |
ж.
—
м. — н. — мн. драсё́навых |
скарбніца
Як хочаш мяне лай, адно цераз плот не перакідай.
— Дарагая, ты дзе?
— Еду ў заторы…
— Што, доўгі затор?
— Не ведаю. Я першая еду.
drasionavyja — беларуская лацінка
Слова драсёнавыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік драсёнавыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дратаванка + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› драселява́нне (12)
(8) эбе́навыя ‹
› драсё́н (6)
(7) лё́навыя ‹
› драсё́навы (9)
(10) паслё́навыя ‹
› дратава́нка (10)
(12) брызглі́навыя ‹
› дратава́нне (10)
(10) маслі́навыя ‹
› дратава́ны (9)
(13) бальзамі́навыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Шклянка — для вады. Кантовая шклянка — гранёный стакан.
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак. Аднаразовы кубачак — одноразовый стаканчик.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель, кухаль — бакал для піва. (?) куфаль
Чарка — невялікая шклянка, прызначаная для піцця спіртных напіткаў (стопка).
Кілішак — чарка на ножцы («міні-келіх»).