ў
і
другачарго́ва — прыслоўе другачарго́вы — прыметнік
канцэпт

другачарговасць

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне

праскланяць слова другачарговасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
другачарго́васць

мн.  другачарго́васці
Родны
каго? чаго?
другачарго́васці

мн.  другачарго́васцяў, другачарго́васцей
Давальны
каму? чаму?
другачарго́васці

мн.  другачарго́васцям
Вінавальны
каго? што?
другачарго́васць

мн.  другачарго́васці
Творны
кім? чым?
другачарго́васцю

мн.  другачарго́васцямі
Месны
у кім? у чым?
другачарго́васці

мн.  другачарго́васцях
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Кіем таго, хто не пільнуе свайго.


— Доктар, а можна я свае сімптомы загуглю?
— Не займайцеся самалячэннем! Я сам загуглю.


druhačarhovasć — беларуская лацінка

Слова другачарговасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік другачарговасць — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове другачка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дру́гасны (8)

(13) драбязго́васць

другасо́ртны (11)

(12) сутарго́васць

другачарго́ва (12)

(10) чарго́васць

другачарго́вы (12)

(14) пазачарго́васць

друга́чка (8)

(15) першачарго́васць

другашлю́бнасць (14)

(12) нечарго́васць


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

вінаваць сябе