ў
і
дубало́м — назоўнік дубальто́вы — прыметнік
канцэпт

дубальт

гэта

назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне

праскланяць слова дубальт
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ду́бальт

мн.  ду́бальты
Родны
каго? чаго?
ду́бальта

мн.  ду́бальтаў
Давальны
каму? чаму?
ду́бальту

мн.  ду́бальтам
Вінавальны
каго? што?
ду́бальт

мн.  ду́бальты
Творны
кім? чым?
ду́бальтам

мн.  ду́бальтамі
Месны
у кім? у чым?
ду́бальце

мн.  ду́бальтах
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Хоць за казла, абы замуж пайшла.

не рабіце так

зайшла кантралёрка, а пасажыр кажа: «у міня прілажэніе абнавляіцца»

А ШТО ТАК МОЖНА БЫЛО???

dubaĺt — беларуская лацінка

Слова дубальт (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дубальт — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дубальтоўка + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дуба́йскі (8)

(4) а́льт

ду́байскі (8)

(4) а́льт

дубало́м (7)

(7) ко́бальт

дубальто́вы (10)

(8) уду́бальт

дубальто́ўка (11)

(7) база́льт

ду́бам (5)

(13) га́бра-база́льт


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

што ў вас баліць