ў
і
дублё́р — назоўнік дублё́рскі — прыметнік
канцэпт

дублёрка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дублёрка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
дублё́рка

мн.  дублё́ркі
Родны
каго? чаго?
дублё́ркі

мн.  дублё́рак
Давальны
каму? чаму?
дублё́рцы

мн.  дублё́ркам
Вінавальны
каго? што?
дублё́рку

мн.  дублё́рак
Творны
кім? чым?
дублё́ркай, дублё́ркаю

мн.  дублё́ркамі
Месны
у кім? у чым?
дублё́рцы

мн.  дублё́рках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Вер не сказу, а паказу.


— Дык а што мы вырашылі?
— З чым?
— З Новым годам.
— Дзякуй, цябе таксама.


dubliorka — беларуская лацінка

Слова дублёрка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дублёрка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дублет + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дублё́ны (7)

(7) галё́рка

дублё́ны (7)

(11) кантралё́рка

дублё́р (6)

(11) гастралё́рка

дублё́рскі (9)

(9) жанглё́рка

дубліка́т (8)

(6) флё́рка

дубліка́тны (10)

(8) суфлё́рка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

размаўляць па-беларуску