назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова дурасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ду́расць мн. ду́расці |
Родны каго? чаго? |
ду́расці мн. ду́расцей, ду́расцяў |
Давальны каму? чаму? |
ду́расці мн. ду́расцям |
Вінавальны каго? што? |
ду́расць мн. ду́расці |
Творны кім? чым? |
ду́расцю мн. ду́расцямі |
Месны у кім? у чым? |
ду́расці мн. ду́расцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Хоць небагаты, але зухаваты.
Хоць голы, але вясёлы.
— Вы будзеце ўдзельнічаць у групавушцы?
— А хто ўдзельнічае?
— Вы, я і ваша жонка.
— Вы што, здурнелі?!
— Ну, тады я вас выкрэсліваю.
durasć — беларуская лацінка
Слова дурасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дурасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дурата + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дураслі́вы (9)
(9) шу́страсць ‹
› дура́слівы (9)
(7) я́трасць ‹
› дураслі́ўка (10)
(11) касаву́расць ‹
› дурата́ (6)
(13) танкаску́расць ‹
› дурацкі (7)
(13) тонкаску́расць ‹
› дурачок (7)
(14) таўстаску́расць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.