назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
3-е скланенне
праскланяць слова адметнасць
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
адме́тнасць мн. адме́тнасці |
Родны каго? чаго? |
адме́тнасці мн. адме́тнасцей, адме́тнасцяў |
Давальны каму? чаму? |
адме́тнасці мн. адме́тнасцям |
Вінавальны каго? што? |
адме́тнасць мн. адме́тнасці |
Творны кім? чым? |
адме́тнасцю мн. адме́тнасцямі |
Месны у кім? у чым? |
адме́тнасці мн. адме́тнасцях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Пахваліць жоначку не грэх.
напр.: мая жоначка божая пчолачка
Панядзелак, аўторак і пятніца лічыліся нешчаслівымі днямі для сватання. У гэтыя дні ў сваты не ездзілі.
admietnasć — беларуская лацінка
Слова адметнасць (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік адметнасць — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове адмеціна + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› адме́сціся (9)
(16) гетэрагаме́тнасць ‹
› адме́та (6)
(10) заме́тнасць ‹
› адме́тна (7)
(12) апраме́тнасць ‹
› адме́тны (7)
(12) неадме́тнасць ‹
› адме́цены (8)
(12) прадме́тнасць ‹
› адме́цены (8)
(17) многапрадме́тнасць ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
Геральдыка Беларусі ад нейрасеткі: Орша