назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дыамін
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дыамі́н мн. дыамі́ны |
Родны каго? чаго? |
дыамі́ну мн. дыамі́наў |
Давальны каму? чаму? |
дыамі́ну мн. дыамі́нам |
Вінавальны каго? што? |
дыамі́н мн. дыамі́ны |
Творны кім? чым? |
дыамі́нам мн. дыамі́намі |
Месны у кім? у чым? |
дыамі́не мн. дыамі́нах |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Ідзі ціха, абмінеш ліха.
Мара беларуса: з'ехаць з вёскі ў Мінск, каб зарабіць грошай, каб пераехаць у вёску.
твітарскаеdyamin — беларуская лацінка
Слова дыамін (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыамін — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыамінааксідаза + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дыальдэгі́д (10)
(5) Фамін ‹
› дыамафо́с (8)
(7) дафамі́н ‹
› дыамі́д (6)
(8) колхамін ‹
› дыамінааксіда́за (15)
(17) парафенілендыамі́н ‹
› дыамінакапро́навы (16)
(6) тыамі́н ‹
› дыамонійфасфа́т (14)
(5) абмі́н ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.