назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дыктарка
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
ды́ктарка мн. ды́ктаркі |
Родны каго? чаго? |
ды́ктаркі мн. ды́ктарак |
Давальны каму? чаму? |
ды́ктарцы мн. ды́ктаркам |
Вінавальны каго? што? |
ды́ктарку мн. ды́ктарак |
Творны кім? чым? |
ды́ктаркай, ды́ктаркаю мн. ды́ктаркамі |
Месны у кім? у чым? |
ды́ктарцы мн. ды́ктарках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Без мазаля на руках не будзе хлеба ў зубах.
— Тася, ты мне падабаешся.
— Вацусь, у цябе вельмі добры густ, але вельмі дрэнныя шансы.
dyktarka — беларуская лацінка
Слова дыктарка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыктарка — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыктарства + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дыкта́нт (7)
(16) о́бер-канду́ктарка ‹
› дыкта́нтны (9)
(12) інстру́ктарка ‹
› ды́ктар (6)
(15) санінстру́ктарка ‹
› ды́ктарскі (9)
(13) радыёды́ктарка ‹
› ды́ктарства (10)
(10) карэ́ктарка ‹
› ды́ктарстваваць (14)
(10) дырэ́ктарка ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
бруднае, недагледжанае дзіця (знайдзіце друмылкі)