ў
і
ды́ктар — назоўнік ды́ктарскі — прыметнік
канцэпт

дыктарка

гэта

назоўнік
жаночы род
агульны, адушаўлёны, асабовы
не скарачэнне
1-е скланенне

праскланяць слова дыктарка
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон адзіночны лік
множны лік
Назоўны
хто? што?
ды́ктарка

мн.  ды́ктаркі
Родны
каго? чаго?
ды́ктаркі

мн.  ды́ктарак
Давальны
каму? чаму?
ды́ктарцы

мн.  ды́ктаркам
Вінавальны
каго? што?
ды́ктарку

мн.  ды́ктарак
Творны
кім? чым?
ды́ктаркай, ды́ктаркаю

мн.  ды́ктаркамі
Месны
у кім? у чым?
ды́ктарцы

мн.  ды́ктарках
Клічная форма

мн. 

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

Без мазаля на руках не будзе хлеба ў зубах.


— Тася, ты мне падабаешся.
— Вацусь, у цябе вельмі добры густ, але вельмі дрэнныя шансы.


dyktarka — беларуская лацінка

Слова дыктарка (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

назоўнік дыктарка — у родным, давальным, творным і месным склоне

дзе паставіць націск у слове дыктарства + часціна мовы

выпадковае

спецпошук

правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0


дыкта́нт (7)

(16) о́бер-канду́ктарка

дыкта́нтны (9)

(12) інстру́ктарка

ды́ктар (6)

(15) санінстру́ктарка

ды́ктарскі (9)

(13) радыёды́ктарка

ды́ктарства (10)

(10) карэ́ктарка

ды́ктарстваваць (14)

(10) дырэ́ктарка


Мемчыкі

трохмоўны цэннік

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

нямыцька

бруднае, недагледжанае дзіця (знайдзіце друмылкі)