набучаны

гэта

дзеепрыметнік
залежны стан
прошлы час
закончанае трыванне

праскланяць слова набучаны
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік
Назоўны хто? што?	ж. набу́чаная м. набу́чаны н. набу́чанае мн. набу́чаныя
Родны каго? чаго?	ж. набу́чанай, набу́чанае м. набу́чанага н. набу́чанага мн. набу́чаных
Давальны каму? чаму?	ж. набу́чанай м. набу́чанаму н. набу́чанаму мн. набу́чаным
Вінавальны каго? што?	ж. набу́чаную м. набу́чаны (неадуш.), набу́чанага (адуш.) н. набу́чанае мн. набу́чаныя (неадуш.), набу́чаных (адуш.)
Творны кім? чым?	ж. набу́чанай, набу́чанаю м. набу́чаным н. набу́чаным мн. набу́чанымі
Месны у кім? у чым?	ж. набу́чанай м. набу́чаным н. набу́чаным мн. набу́чаных
Кароткая форма	—

арфаграфічны слоўнік

скарбніца

адна хеўра; з адной хеўры

пра людзей адных поглядаў, адных паводзін (звычайна не вартых увагі)

— Мой распусны сын учора вярнуўся дадому.
— Правільна казаць блудны сын, не карыстайцеся машынным перакладам.
— Мой распусны. Ганаруся ім, увесь у мяне.

nabučany — беларуская лацінка

Слова набучаны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках: