назоўнік
ніякі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова абвяванне
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
абвява́нне мн. абвява́нні |
Родны каго? чаго? |
абвява́ння мн. абвява́нняў |
Давальны каму? чаму? |
абвява́нню мн. абвява́нням |
Вінавальны каго? што? |
абвява́нне мн. абвява́нні |
Творны кім? чым? |
абвява́ннем мн. абвява́ннямі |
Месны у кім? у чым? |
абвява́нні мн. абвява́ннях |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
(а) бо́жухна! (у значэнні выклічніка) — выказвае здзіўленне, радасць, абурэнне і пад.
Пажарнікі паабедалі і неадкладна выехалі.
abviavannie — беларуская лацінка
Слова абвяванне (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік абвяванне — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове абвядзенне + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› абвы́кнуць (9)
(8) чаява́нне ‹
› абвы́ць (6)
(9) навява́нне ‹
› абвы́чка (7)
(9) павява́нне ‹
› абвява́цца (9)
(9) адвява́нне ‹
› абвява́ць (8)
(10) развява́нне ‹
› абвядзе́нне (10)
(7) зява́нне ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.