назоўнік
мужчынскі род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
2-е скланенне
праскланяць слова дыплакок
як правільна пісаць і куды ставіць націск
склон | адзіночны лік множны лік |
---|---|
Назоўны хто? што? |
дыплако́к мн. дыплако́кі |
Родны каго? чаго? |
дыплако́ка мн. дыплако́каў |
Давальны каму? чаму? |
дыплако́ку мн. дыплако́кам |
Вінавальны каго? што? |
дыплако́к мн. дыплако́кі |
Творны кім? чым? |
дыплако́кам мн. дыплако́камі |
Месны у кім? у чым? |
дыплако́ку мн. дыплако́ках |
Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
у каго адвага, у таго й перавага
— Чаму ты спазніўся?
— Позна выйшаў з дому.
— А раней нельга было выйсці?
— Ужо позна было раней выходзіць.
dyplakok — беларуская лацінка
Слова дыплакок (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дыплакок — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыпламант + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дыпкур'е́р (9)
(10) менінгако́к ‹
› дыпладо́к (8)
(10) менінгако́к ‹
› дыпладыё́з (9)
(10) стафілако́к ‹
› дыплако́кавы (11)
(9) пнеўмако́к ‹
› дыпламава́ны (11)
(7) ганако́к ‹
› дыпламава́ны (11)
(7) манако́к ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.