STARNIK
STARNIK
назоўнік
жаночы род
агульны, неадушаўлёны, неасабовы
не скарачэнне
1-е скланенне
праскланяць слова дысіпацыя
як правільна пісаць і куды ставіць націск
| склон | адзіночны лік множны лік |
|---|---|
| Назоўны хто? што? |
дысіпа́цыя мн. дысіпа́цыі |
| Родны каго? чаго? |
дысіпа́цыі мн. дысіпа́цый |
| Давальны каму? чаму? |
дысіпа́цыі мн. дысіпа́цыям |
| Вінавальны каго? што? |
дысіпа́цыю мн. дысіпа́цыі |
| Творны кім? чым? |
дысіпа́цыяй, дысіпа́цыяю мн. дысіпа́цыямі |
| Месны у кім? у чым? |
дысіпа́цыі мн. дысіпа́цыях |
| Клічная форма | — мн. — |
скарбніца
Чужое ўзяць — сваё згубіць.
Не бяры чужога: аддасі сваё.
Ты па чужое, а чорт па тваё.
У дзяцінстве мяне папярэджвалі, што мужчыны могуць падыходзіць, прапаноўваць сэкс, цукеркі, грошы. Я вырасла — і дзе яны?
dysipacyja — беларуская лацінка
Слова дысіпацыя (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:
назоўнік дысіпацыя — у родным, давальным, творным і месным склоне
дзе паставіць націск у слове дыск + часціна мовы
правапіс на базе bnkorpus.info
ліцэнзія CC BY-SA 4.0
› дысіміляцы́йны (13)
(12) канкатэна́цыя ‹
› дысіміля́цыя (11)
(12) кантатэнацыя ‹
› дысіпаты́ўны (11)
(11) эмансіпа́цыя ‹
› ды́ск (4)
(9) узурпа́цыя ‹
› дыск-жаке́й (10)
(11) экстырпа́цыя ‹
› дыск-жаке́йскі (13)
(8) акупа́цыя ‹
Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.
