Drukarnik™ вылучае b-варыянты і пазабазавае.
Ці дапушчальна правяраць ТСБМ-1984 па правілах-2010?

пакамечаны, -ая, -ае.
1. дзеепрыметнік залежны стан прошлы час ад пакамячыць (у 1, 3 знач.).
2. у знач. прыметнік Няроўны, нягладкі ад працяглага або неакуратнага нашэння, ужывання і пад. Стась устае, абцягвае на сабе мокрае, пакамечанае адзенне, папраўляе торбачку. ← Барыс Сачанка. Андрэй бачыў, як нялёгка Ладымеру расстацца з гэтымі пакамечанымі рублямі, якія немаведама колькі ляжалі ў кашальку. ← Аркадзь Чарнышэвіч. // пераноснае значэнне Са слядамі стомленасці (пра твар, выгляд і пад.). Быў хлопец, здавалася, яшчэ зусім малады, а гэта — мужчына.. толькі ўвесь пакамечаны нейкі. ← Янка Скрыган.

❌

пакамечаны

гэта

дзеепрыметнік
залежны стан
прошлы час
закончанае трыванне

праскланяць слова пакамечаны
як правільна пісаць і куды ставіць націск

склон	адзіночны лік ж. — жаночы род м. — мужчынскі род н. — ніякі род множны лік
Назоўны хто? што?	ж. пакаме́чаная м. пакаме́чаны н. пакаме́чанае мн. пакаме́чаныя
Родны каго? чаго?	ж. пакаме́чанай, пакаме́чанае м. пакаме́чанага н. пакаме́чанага мн. пакаме́чаных
Давальны каму? чаму?	ж. пакаме́чанай м. пакаме́чанаму н. пакаме́чанаму мн. пакаме́чаным
Вінавальны каго? што?	ж. пакаме́чаную м. пакаме́чаны (неадуш.), пакаме́чанага (адуш.) н. пакаме́чанае мн. пакаме́чаныя (неадуш.), пакаме́чаных (адуш.)
Творны кім? чым?	ж. пакаме́чанай, пакаме́чанаю м. пакаме́чаным н. пакаме́чаным мн. пакаме́чанымі
Месны у кім? у чым?	ж. пакаме́чанай м. пакаме́чаным н. пакаме́чаным мн. пакаме́чаных
Кароткая форма	пакаме́чана

скарбніца

Ды што вам гаварыць, трашчоткам, — стары чамусьці раззлаваўся, махнуў рукой і лёг на печы. (Шамякін)

што такое трашчотка

Вялікія розумы абмяркоўваюць ідэі, сярэднія розумы абмяркоўваюць падзеі, маленькія розумы абмяркоўваюць людзей.

Элеанора Рузвельт

Слова пакамечаны (націск і правільнае напісанне) падаецца ў слоўніках:

Беларуска-рускі слоўнік, трохтомнік (2012)
Вялікі слоўнік беларускай мовы: арфаграфія, акцэнтуацыя, парадыгматыка (2012)
Граматычны слоўнік дзеяслова (2007)
Слоўнік беларускай мовы (2012)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (1996)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы, пяцітомнік (1977-1984)

Навігатар

Мемчыкі

Зрабіце трохмоўныя цэннікі — і беларусам не спатрэбяцца слоўнікі.

Шклянка — для вады. Кантовая шклянка — гранёный стакан.
Конаўка — металічная пасудзіна з ручкай для піцця вады.
Кубак — невялікая, звычайна з ручкай, пасудзіна з гліны ці фарфору для піцця (па-польску філіжанка). У ВКЛ казалі не фарфоравы, а парцалянавы кубак. Аднаразовы кубачак — одноразовый стаканчик.
Келіх — вялікая, звычайна высокая чарка для віна.
Чара — пасудзіна для піцця віна (паэтычнае слова).
Куфель, кухаль — бакал для піва. (?) куфаль
Чарка — невялікая шклянка, прызначаная для піцця спіртных напіткаў (стопка).
Кілішак — чарка на ножцы («міні-келіх»).